سحاب اصفهانی
(میرزا، سید) محمد بن سید احمد هاتف (ف. 1222 ه.ق./ 1807 م.)شاعر معروف اصفهانى، متخلص به سحاب. ملقب به مجتهد الشعراء. اصلش از سادات حسینى اصفهان و از شعراى عهد فتحعلىشاه قاجار بود و كتاب «رشحات سحاب» خود را به نام او نوشت. در قصیده تابع شاعران قرن ششم و در غزل پیرو شاعران قرنهاى هفتم و هشتم است.
سحاب در علم نجوم و طب، شعر شناسى و فنون ادبى داراى اطلاعات كافى بود. در اواسط زندگى به مكه معظمه سفر كرد ه و بعد از بازگشت به منصب داروغگى دفتر همایون رسید. كالبد او را به امر فتحعلىشاه به نجف اشرف برده، و در آن جا دفن كردند. از آثار او است: «روضه البكاء» و «سحاب البكا» در مراثى سیدالشهداء؛ تذكرهى «رشحات سحاب»؛ «دیوان» اشعار حاوى پنج هزار بیت كه در تهران چاپ شده است.
منابع
اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي،انجمن آثار و مفاخر فرهنگی،1377، ج2، نشاط اصفهانی، عبدالوهاب
صد شاعر، خسرو شافعی