آیه استعاذه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۵۳ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} آیه 98 سوره ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

آیه 98 سوره نحل (که در باره پناه بردن به خدا از شرّ شیطان است )را 'آیه استعاذه' می‌گویند: «فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»؛ 'پس چون قرآن می‌خوانی از شیطان مطرود به خدا پناه بر'.

'استعاذه' به معنای 'پناه خواستن' و عبارت آن این است: 'أعوذ بالله من الشیطان الرجیم'. برخی به صورت‌های دیگری نیز گفته‌اند؛ مانند: 'اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم'. استعاذه، بنابر نص قرآن، پیش از قرائت قرآن کریم توصیه شده، و گفتن آن پیش از شروع قرائت نماز نیز سنّت پیامبر اکرم (ص) بوده است. شیخ طوسی گفته است: مخاطب این آیه، پیامبر (ص) ، ولی مرادش جمیع مکلفان است که هرگاه خواستند قرآن بخوانند به خداوند پناه ببرند.

منابع

پایگاه مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.