التقاط
به هم آميختن مكاتب فكرى مختلف و ارائه آن به عنوان اسلام.
گروهى از فلاسفه قديم انديشههايى را از مكاتب مختلف فلسفى برمىگرفتند و به هم مىآميختند و از آن ميان فلسفهاى مىآفريدند. اينان را «التقاطيّون» و كار آنان را «التقاط» خواندهاند.[۱]
در روزگار معاصر برخى روشنفكران كه به ظاهر شيعهاند، آميزهاى از باورهاى اسلامى و پارهاى گرايشهاى فكرى مانند گرايشهاى اومانيستى، ماركسيستى و اگزيستانسيا ليستى را فراهم آورده و مدعىاند كه تفسير درستِ آموزههاى اسلامى همين است.
آسيبى كه چنين انديشههايى به آموزههاى اسلامى وارد مىسازند، بيشتر از انديشههاى مكاتب ضداسلامى است. پيامبر صلی الله علیه و آله براى محفوظ ماندن دين اسلام از چنين خطرهايى، سفارش فرموده است كه مسلمانان همواره با قرآن و عترت همراه باشند.[۲]
پانویس
منابع
فرهنگ شيعه، جمعى از نويسندگان، زمزم هدايت، قم، 1386، ص 90.