مسجد الجن

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۵۰ توسط Saeed zamani (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


مسجد جن از مساجد كهن و شناخته شده مكه است. اين مسجد در پايين كوه حجون، به سمت حرم، حدود پنجاه متر پس از پل حجون و در حاشيه قبرستان حجون واقع است. خيابان كوچكى در كنار و غرب اين مسجد با نام «شارع مسجدالجن» وجود دارد كه هنوز تابلوى قديمى آن بر ديوار نصب است. شرق آن نيز خيابان مسجدالحرام است و مسجد جن تقريباً در محلّ تلاقى اين دو خيابان واقع شده است. از نامهاى ديگر اين مسجد، «مسجد الحَرَس» است. اين نام به نقل از ازرقى است و از آن بابت است كه صاحب الحَرَس كه در مكه گشت شبانه داشته، به اين نقطه مى‌آمده و در آنجا با عُرفا- چهره‌هاى شناخته شده و برگزيده قبايل- و حُرّاس ديگر از شِعْب عامر و ثنية المدنيين ديدار مى‌كرده است.

نامگذارى آن به مسجد جن، بنا به نقل برخى از روايات، به سوره جن مربوط مى‌شود. خداوند در اين سوره فرموده است كه جنّ‌ها آيات الهى را شنيدند و به آنها ايمان آوردند. «2» گويا اين آيات در محلى كه به نام مسجد جن شهرت دارد، نازل شده است. برخى ناميده شدن آن را به «مسجدالبيعه» به دليل بيعت جن با آن حضرت‌ __________________________________________________

(1)- فاكهى، اخبار مكه، ج 4، ص 91
(2)- جن: 1 و 2
                       آثار اسلامى مكه و مدينه، ص: 112

دانسته‌اند.

برخى روايات تاريخى به اين نكته اشاره دارد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله محل مسجد را براى عبداللَّه‌بن مسعود مشخص و معين كرد.

از تاريخ بناى اوليه اين مسجد اطلاعى در دست نيست، اما مى‌دانيم كه مسجد در قرن دوم و پس از آن سرِ پا بوده، به همين نام شناخته مى‌شده و مورّخان در طول قرون مختلف از آن ياد كرده‌اند. محل فعلى مسجد، در محلّ قبلى آن است و در بازسازى جديد مساحت آن به 600 متر مربع رسيده است. بناى مسجد محكم است و مناره‌اى در ركن شمال شرقى دارد. گفتنى است كه مسجد ياد شده، از سال 1420 بار ديگر تخريب و بازسازى شده است.


پانویس


منبع

رسول جعفریان، آثار اسلامى مكه و مدينه، نشر مشعر، تهران‌،1386، ص 111