حارث بن قیس

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


حارث بن قيس بن عُدى سهمى، مشهور به ابن‌الغيطله[۱] (ابن‌الطلاطله)[۲] از اشراف قريش و از مستهزئان بود. [۳] برخى مفسّران، آيه 23 سوره جاثيه(45) را درباره وى دانسته‌اند كه به پيروى از هواى نفس خويش، هر چه را مى‌پسنديد معبود خويش قرار مى‌داد‌.[۴]

همچنين مقصود از «مستهزئين» در آيه 95 سوره حجر(15) وى و تنى چند از سران شرك دانسته شده كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را مسخره مى‌كردند.[۵] بر اساس نقل برخى مفسّران، سوره كافرون، درباره چند تن از سران قريش، از جمله حارث نازل شده است.[۶]

پانویس

  1. الكامل فى التاريخ، ج‌2، ص‌71.
  2. مجمع‌البيان، ج‌5‌-‌6‌، ص‌534.
  3. السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌409‌؛ تاريخ يعقوبى، ج‌2، ص‌24‌؛ اسدالغابه، ج‌1، ص‌631‌.
  4. الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌16، ص‌111.
  5. جامع‌البيان، ج‌8‌، جزء‌14، ص‌94‌؛ مجمع‌البيان، ج‌5‌-‌6‌، ص‌533‌-‌534.
  6. مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌840‌.


منابع

فرهنگ قرآن، ج 10.