ذاکر
نسخهٔ تاریخ ۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۵۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
ذاكر، اسم فاعل از (ذكر) صفت فعل الهى به معناى تقديس كردن و بزرگ داشتن و يادآورى است.[۱] و در مورد خداوند به معناى يادآوردن بنده با اعطاى نعمت است.[۲] و در حديث است كه «فاذكرونى اذكركم بنعمتى» [۳] و نيز «فاذكرونى اذكركم بمغفرتى». [۴]
فعل آن يك بار در قرآن به خداوند نسبت داده شده است: «فَاذْكُرُوني أَذْكُرْكُم...». (سوره بقره(2)، 152)
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 235.