زبیر بن عوام
نسخهٔ تاریخ ۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۳۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
زبير بن عوام اسدى، پسر عمّه رسول خدا صلى الله عليه و آله، از نخستين گروندگان به اسلام و از مهاجران حبشه است [۱] كه پس از بيعت با اميرمؤمنان على عليه السلام آن را نقض كرد و از سران و آتش افروزان جنگ جمل شد.[۲]
برخى مفسّران نزول آيه 65 سوره نساء(4) را در شأن زبير و فرد ديگرى از انصار دانسته اند كه در خصوص آبيارى نخلستان هاى خود به نزاع برخاست و پس از رجوع به رسول خدا صلى الله عليه و آله، آن حضرت با توجه به اين كه باغستان زبير در قسمت بالاى نهر قرار داشت، اولويت آبيارى را از آنِ زبير دانست؛ اما فرد انصارى داورى پيامبر صلى الله عليه و آله را ناعادلانه و به جانبدارى از زبير تلقى كرد. با نزول اين آيه به مسلمانان هشدار داده شد كه بايد كاملاً تسليم قضاوت آن حضرت باشند.[۳]
پانویس
- پرش به بالا ↑ النّسب، ص205؛ الطّبقات، ج3، ص100-103؛ اسدالغابه، ج2، ص196-199.
- پرش به بالا ↑ تاريخ يعقوبى، ج2، ص178-180؛ تاريخ طبرى، ج2، ص451.
- پرش به بالا ↑ اسباب النّزول، واحدى، ص 135؛ جامع البيان، ج4، جزء5، ص 218؛ مجمع البيان، ج 3-4، ص 106؛ الدّرّالمنثور، ج2، ص 585.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 15، صص 239-238.
