رؤوف (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


رؤف، صيغه مبالغه به معناى بسيار مهربان است.

اين اسم و صفت الهى ده بار در قرآن ذكر شده است. دو بار به تنهایی و 8 بار با اسم و صفت «رحیم».[۱]

  • «...واللّهُ رَءوفٌ بِالعِباد». (سوره بقره(2)، 207)
  • «...واللّهُ رَءُوفٌ بِالعِباد». (سوره آل عمران(3)، 30)
  • «...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره بقره(2)، 143)
  • «...اِنَّهُ بِهِم رَءوفٌ رَحيم». (سوره توبه(9)، 117)
  • «...اِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره نحل(16)، 7)
  • «...فَاِنَّ رَبَّكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره نحل(16)، 47)
  • «...اِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره حج(22)، 65)
  • «...واَنَّ اللّهَ رَءوفٌ رَحيم». (سوره نور(24)، 20)
  • «...واِنَّ اللّهَ بِكُم لَرَءوفٌ رَحيم». (سوره حديد(57)، 9)
  • «...رَبَّنا اِنَّكَ رَءوفٌ رَحيم». (سوره حشر(59)، 10)

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص 505-508.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 15، صص 195-194.