کلام الله
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
کلام‌الله، به معنای سخن خدا، از نام‌ها و صفات قرآن است. در آیه 6 سوره توبه، قرآن به «کلام‌الله» وصف شده است:
«وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّی یَسْمَعَ کَلاَمَ اللّهِ… »؛ «و اگر کسی از مشرکان از تو پناه خواست، به او پناه بده تا کلام الهی را بشنود… ».
«کلام» مشتق از «کلم» به معنای تأثیر و سخن است. قرآن از این‌رو کلام نامیده شده است که در دل‌ها نفوذ و اثر می‌کند و شنونده از شنیدن آن متأثر می‌شود؛ چنان‌که افراد بسیاری با شنیدن قرآن اسلام آورده‌اند.
ایمان به این حقیقت که قرآن کلام خداوند است، اثر عمیقی در روح و جان ایجاد می‌کند؛ زیرا انسان در لحظه تلاوت، خود را مقابل پروردگار و طرف گفت‌و‌گو با او می‌بیند.
منابع
ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)
