این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
اين صفت فعلى خداوند به معناى تقسيم كننده معيشت و روزى، تنها يك بار به صورت فعلى در مورد خداوند بكار رفته است:[۱]
- «...نَحنُ قَسَمنا بَينَهُم مَعيشَتَهُم فِى الحَيوةِ الدُّنيا...». (سوره زخرف(43)/ 32)
اين صفت الهى به صورت اسمى در ادعيه نيز آمده است.[۲]
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى، فقط در قرآن، ج 2، ص 1136.
- ↑ دعاى جوشن كبير، بند 29.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 355.