جاعل (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


جاعل، از اسماى الهى به معناى ايجادكننده و تغييردهنده از حالتى به حالت ديگر آمده است.[۱]

در اين جا، جاعل به عنوان صفت خدا مورد نظر است:

  • «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا..‌.». (سوره بقره(2)‌/30)
  • «وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا..‌.». (سوره بقره(2)‌/124)
  • «إِذْ قَالَ اللّهُ...وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ...‌». (سوره آل عمران(3)‌/55)
  • «وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا». (سوره کهف(18)‌/8)
  • «...اِنّا رادّوهُ اِلَيكِ وجاعِلوهُ مِنَ المُرسَلين». (سوره قصص(28)‌/7)
  • «اَلحَمدُلِلّهِ فاطِرِ السَّموتِ والاَرضِ جاعِلِ المَلئِكَةِ رُسُلاً اُولى اَجنِحَة مَثنى وثُلثَ ورُبعَ...‌». (سوره فاطر(35)‌/1)

پانویس

  1. موسوعة له الاسماء الحسنى، ج‌2، ص‌61‌.


منابع

فرهنگ قرآن، ج9.