جاعل (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
جاعل، از اسماى الهى به معناى ايجادكننده و تغييردهنده از حالتى به حالت ديگر آمده است.[۱]
در اين جا، جاعل به عنوان صفت خدا مورد نظر است:
- «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا...». (سوره بقره(2)/30)
- «وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا...». (سوره بقره(2)/124)
- «إِذْ قَالَ اللّهُ...وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ...». (سوره آل عمران(3)/55)
- «وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا». (سوره کهف(18)/8)
- «...اِنّا رادّوهُ اِلَيكِ وجاعِلوهُ مِنَ المُرسَلين». (سوره قصص(28)/7)
- «اَلحَمدُلِلّهِ فاطِرِ السَّموتِ والاَرضِ جاعِلِ المَلئِكَةِ رُسُلاً اُولى اَجنِحَة مَثنى وثُلثَ ورُبعَ...». (سوره فاطر(35)/1)
پانویس
- ↑ موسوعة له الاسماء الحسنى، ج2، ص61.
منابع
فرهنگ قرآن، ج9.