قاضی (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

قاضى از «قضا» و قضا به معناى حكم كردن، امر نمودن، اعلام كردن، ايجاد ابداعى و فارغ شدن از كارى، الزام نمودن و حتم است و آن از اسما و صفات الهى بوده، از آيات ذيل با توجّه به معانى ذكر شده قابل استفاده است:

بقره(2) 117 و 210 ؛ آل عمران (3) 47 ؛ انعام (6) 2 و 8 و 58 ؛ انفال (8) 42 و 44 ؛ يونس (10) 11 و 19 و47 و 54 و 93 ؛ هود(11) 44 و 110 ؛ حجر (15) 66 ؛ اسراء (17) 4 و 23 ؛ مريم (19) 21 و 35 و 39 و 71 ؛ طه (20) 114 ؛ نمل (27) 78 ؛ قصص (28) 44 ؛ احزاب (33) 36 ؛ سبأ (34) 14 ؛ زمر (39) 42 و 69 و 75 ؛ غافر (40) 20 و 68 و 78 ؛ فصلت (41) 12 و 45؛ شورى (42) 14 و 21

اين صفت الهى به صورت اسمى نيز در ادعيه آمده است.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 355.