توّاب (اسم الله)
توّاب، از اسما و صفات ويژه خداوند[۱] و به معناى رجوع‌كننده به بنده‌اش با فضل و رحمت خويش است، هر گاه بنده‌اش به طاعت او باز گردد و از گناهش پشيمان شود، و هر اندازه توبه بنده تكرار شود، پذيرش او تكرار مى‌شود.[۲]
...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم. بقره(2)37
...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم. بقره(2)54
...اِنَّكَ اَنتَ التَّوّابُ الرَّحيم. بقره(2)128
...واَنَا التَّوّابُ الرَّحيم. بقره(2)160
...اِنَّ اللّهَ كَانَ تَوّابـًا رَحيما. نساء(4)16
...لَوَجَدوا اللّهَ تَوّابـًا رَحيمـا. نساء(4)64
...واَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم. توبه(9)104
...اِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم. توبه(9)118
...واَنَّ اللّهَ تَوّابٌ حَكيم. نور(24)10
...اِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيم. حجرات(49)12
...اِنَّهُ كانَ تَوّابا. نصر(110)3
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، ج 9 .
