آزر

آزر پدر یا عموی حضرت ابراهیم علیه السلام و شخصی بت پرست بود. لذا به مقابله با آن حضرت پرداخت. در سوره انعام آیه 75 آمده:« اذ قال ابراهیم لابیه آزر»

نسبت آزر با ابراهیم علیه السلام

بیشتر مفسران عامه به استناد آیه فوق، آزر را پدر صلبی ابراهیم(ع) دانسته‎اند.

پژوهش دقیق‎تر در دیگر آیات قرآن نشان می‎دهد که آزر پدر صلبی ابراهیم نبوده (نکـ ابراهیم) چنانکه در بسیاری از منابع معتبر اسلامی وی به عنوان عمّ ابراهیم معرفی شده و رأی غالب مفسران شیعه که به موحّد بودن پدرانِ پیامبر اسلام(ص) قائلند نیز همین است

علامه شعرانی در کتاب نثر طوبی گوید :

در تورات و قول علمای انساب پدر ابراهیم تارح نام داشت و در یکی از تواریخ نصاری که مؤلف آن در اوائل قرن چهارم و اواخر قرن سیم میلادی می زیست موسوم به اوسیبوس نام او را آزر یا آثر ذکر کرده است و این مرد خود از علمای دین مسیحی است و علمای ما گویند پدر اصلی ابراهیم مؤمن بود بخدای یگانه و این مرد عم او بود یا جد مادری و باعتبار او را پدر نامید.

سخن گفتن حضرت ابراهیم با آزر وسرانجام او

حضرت ابراهیم با او صحبت و بت پرستی را رد کرد. بعضی از عباراتی که آن حضرت به آزر گفت، در قرآن آمده است.

ای پدر چرا چیزی پرستش می کنی که نمی شنود و نمی بیند و هیچ مشکلی را از تو حل نمی کند؟ ای پدر علم و دانش نصیب من شده است که نصیب تو نشده، بنابراین از من پیروی کنید تا تو را به راه راست هدایت کنم! ای پدر، شیطان را پرستش نکن که شیطان نسبت به خداوند رحمان عصیانگر بود. ای پدر من از این می ترسم که عذابی از ناحیه خداوند رحمان به تو برسد در نتیجه از دوستان شیطان باشی.

اما این عبارات در آزر موثر واقع نشد و حتی ابراهیم را تهدید کرد که دست از عقیده اش بردارد. اما حضرت ابراهیم با او به ملایمت سخن گفت و حتی فرمود: من برای تو استغفار می کنم و سرانجام در حال شرک از دنیا رفت.

منابع

علامه ابولحسن شعرانی، نثر طوبی، واژه «آزر»

دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل »آزر» از محمد علی مولوی

دانشنامه رشد، آزر