سوره نبأ/متن و ترجمه سوره
 |
| درباره سوره نبا ({{{شماره}}}) |
| آیات سوره نبا |
| فهرست قرآن |
|
|
[[رده:متن و ترجمه سوره ها|]]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
عَمَّ يَتَسَاءلُونَ
از چه چیز می پرسند؟
2
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
از آن خبر، بزرگ،
3
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
که در آن اختلاف می کنند
4
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
آری، به زودی خواهند دانست
5
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
باز هم آری، به زودی خواهند دانست
6
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
آیا ما زمین را بستری نساختیم؟
7
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
و کوهها را میخهایی؟
8
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا
و شما را جفت جفت آفریدیم
9
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا
و خوابتان را آسایشتان گردانیدیم
10
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا
و شب را پوششتان قرار دادیم
11
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا
و، روز را گاه طلب معیشت
12
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا
و بر فراز سرتان هفت آسمان استوار بنا کردیم
13
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا
و چراغی روشن آفریدیم
14
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا
از ابرهای باران زای آبی فراوان نازل کردیم،
15
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا
تا بدان دانه و نبات برویانیم،
16
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا
و بستانهای انبوه
17
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا
هر آینه روز داوری روزی است معین
18
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا
روزی که در صور دمیده شود و شما فوج فوج بیایید
19
وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا
آسمان شکافته شود و هر شکاف دری باشد
20
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
و کوهها روان شوند، و غبار گردند
21
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا
جهنم در انتظار باشد
22
لِلْطَّاغِينَ مَآبًا
طاغیان، را منزلگاهی است
23
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا
زمانی دراز در آنجا درنگ کنند
24
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
نه خنکی چشند و نه آب،
25
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا
جز آب جوشان و خون و چرک
26
جَزَاء وِفَاقًا
این کیفری است برابر کردار
27
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا
زیرا آنان به روز حساب امید نداشتند
28
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا
و آیات ما را به سختی تکذیب می کردند
29
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا
و ما همه چیز را در کتابی شماره کرده ایم
30
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا
پس بچشید که جز بر شکنجه شما نخواهیم افزود
31
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
پرهیزگاران را جایی است در امان از هر آسیب،
32
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
بستانها و تاکستانها،
33
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
و دخترانی همسال، با پستانهای بر آمده،
34
وَكَأْسًا دِهَاقًا
و جامهای پر
35
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
نه سخن بیهوده شنوند و نه دروغ
36
جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا
و این پاداشی است کافی، از جانب پروردگارت:
37
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست آن خدای رحمان، که کس را به او یارای خطاب نباشد
38
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا
روزی که روح و فرشتگان به صف می ایستند، و کس سخن نمی گوید مگر آنکه خدای رحمان به او رخصت دهد و او سخن به صواب گوید
39
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا
آن روز روزی است آمدنی پس هر که خواهد به سوی پروردگارش بازگردد
40
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا
ما شما را از عذابی نزدیک می ترسانیم: روزی که آدمی هر چه را پیشاپیش فرستاده است می نگرد و کافر می گوید: ای کاش من خاک می بودم
