ابراهیم ادهم
ابواسحاق ابراهيم بن ادهم، از شاهزادگان بلخ و پارسايان وزاهدان مشهور است كه مال و جاه را ترك نمود وبه معنويات و كمالات روى آورد. او توفيق تشرف به خدمت امام باقرالعلوم عليه السلام پيدا كرد و حقايق و معارفى ازآن امام بزرگوار استفاده نمود. عطار نيشابورى مىنويسد: ابراهيم شبى بر تخت شاهى خفته و راه تردد بسته بود، بناگاه صدايى از بام قصر به گوشش رسيد، پرسيد اين چه صدايى است پاسخ آمد كه آشناست. پرسيد چه مىطلبى؟ گفت شترم را گم كردهام. ابراهيم گفت:
شتر گم كردهاى اندر بيابان شتر جويى كنى در قصر شاهان
ندا آمد مثَل تو مثَل غافلى است كه خدا را در تخت زرين و جامه ابريشمين مىجويد! ابراهيم ادهم، به شام عزيمت نمود و بين سالهاى 130 تا 166 در صور از بلاد شام به رحمت الهى نائل گرديد.
منبع
سيد ابراهيم سيد علوى، سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران، 1385، ص 194