دروازه ساعات
نسخهٔ تاریخ ۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۱۳ توسط Saeed zamani (بحث | مشارکتها)
نام يكى از دروازه‌هاى ورودى دمشق، كه اسراى اهل بيت را از آنجا وارد شهر كردند، همراه سر مطهر امام حسين علیه السلام. در حالى كه مردم به شادمانى و پايكوبى و طبل‌زنى مشغول بودند. نام آن دروازه «باب ساعات» بود.[۱]
آن دروازه، يكى از دروازه‌هاى شرقى آن شهر بود كه راه حلب و كوفه به اين دروازه ختم مى‌گرديد. هنگامى كه اسيران به دروازه شام رسيدند، از شدت ازدحام جمعيت و مانور لشكر بنى اميه، ساعت ها قافله اسرا در كنار دروازه شام توقف كرد. لذا شيعيان اين دروازه را «باب ساعات» ناميدند.
در عصر حاضر، باب ساعات را «باب توما» مى‌نامند و آثارى از اين دروازه قديمى باقى مانده است و امروزه باب توما از محله‌هاى مسيحى نشين شهر دمشق است و نسبت به نقاط ديگر شهر، از هم پاشيده‌تر و كثيف‌تر به نظر مى‌رسد.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 45، ص 128. برخى هم علت نامگذارى را وجود ساعتى مخصوص بر سر در آن دانسته‌اند. (نفس‌المهموم، ص 241)
- ↑ دايره المعارف تشيع، ج 3، ص 12. (به نقلى، توقف سه ساعته آنان يكى از درهاى قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند. رياض القدس، ج 2، ص 294 به نقل از منتخب طريحى)
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
