آیه 146 بقره
متن آيه
ترجمه آیه
كسانى كه به ايشان كتاب آسمانى داده‌ايم همان گونه كه پسران خود را مى‌‌شناسند او (=محمد) را مى‌‌شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌‌دارند و خودشان هم مى‌‌دانند.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
على بن ابراهيم از پدرش او از ابن ابى عمير او از حريز او از امام جعفرصادق عليه‌السلام روايت كند: كه اين آيه درباره يهود و نصارى نازل گرديده زيرا خداوند در [تورات] و [انجيل] و [زبور] صفت محمد و ياران او را و نيز مهاجرت وى را گوش‌زد نموده بود.
چنان كه در آيه 29 [سوره فتح] فرمايد: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ» ولى وقتى كه مبعوث گرديد بوى كافر شدند و انكار نمودند.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 43.
- ↑ تفسير برهان از خاصه.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
