غارت خیمه ها در کربلا
نسخهٔ تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
پس از شهادت حسين بن على علیه السلام، سپاه عمر سعد به خيمه‌هاى اهل بيت حمله كردند و به غارت پرداختند. زنان و كودكان در صحرا پراكنده شدند، گريان و داغدار و صيحه زنان‌و استغاثه كنان. پس از آن خيمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان كشيدند، انگشتر از انگشت ها بيرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها.[۱]
حتى فاطمه دختر امام حسين علیه السلام نقل كرده كه به خيمه ما ريختند و من دخترى كوچك بودم، با گريه خلخال از پايم درمى‌آوردند. گفتم: اى دشمن خدا چرا گريه مى‌كنى؟ گفت: براى اين كه دختر پيامبر را غارت مى‌كنم. گفتم: غارت مكن. گفت: مى‌ترسم ديگرى بيايد و اينها را درآورد![۲]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
