مالک اشتر نخعی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۴۰ توسط شیرین سادات حسینی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <keywords content='کلید واژه: مالک اشتر، یاران امام علی علیه السلام، ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



تعريف و توصيف مالك خارج از آن است كه در اين چند سطر نوشته است اشاره مي نمائيم. مي فرمايد: يكى از بندگان خدا را به سوى شما (براى حكومت) روانه كردم كه در روز هاى خوفناك نمي خوابد و در ساعات وحشت و اضطراب از برابر دشمن بر نمي گردد و بيمناك نشود و بر بدكاران از سوزاندن آتش سخت تر است و او مالك بن حارث از قبيله مذحج است پس سخنش را بشنويد و فرمانش را در آن چه با حق مطابقت دارد اطاعت كنيد فانه سيف من سيوف الله زيرا او شمشيرى از شمشير هاى خدا است كه تيزى آن كند نشود و ضربتش بى اثر نباشد.(1)

آرى مالك سيف الله المسلول بود كه با شمشير آتش بار خود خرمن هستى منافقين را خاكستر مي نمود و مقام شامخى داشت كه على عليه السلام درباره اش فرمود: لقد كان لى كما كنت لرسول الله، يعنى: مالك براى من چنان بود كه من نسبت به رسول خدا بودم.

اگر با اين كلام امام توجه دقيق شود آن وقت ميزان عظمت و علو منزلت مالك روشن مي گردد.

ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه مي گويد: اگر كسى سوگند ياد كند كه خداى تعالى در ميان عرب و عجم كسى را مانند مالك خلق نكرده است مگر استادش امام علی بن ابيطالب را گمان نمي كنم كه در سوگند خود گناهى كرده باشد زندگى مالك اهل شام و مرگ وى اهل عراق را پريشان نمود.

رشادت هاى مالك در جنگ صفین غير قابل توصيف است و معاويه او را دست راست على مي ناميد، پس از مراجعت از صفين على عليه السلام او را به فرماندارى مصر اعزام نمود و به طوري كه قبلا شرح داده شد در قلزم به وسيله نافع مسموم گرديد.

خبر شهادت وى على عليه السلام را بي اندازه متأثر نمود و براى آن شجاع بى نظير بسيار گريه نمود و فرمود: خدا رحمت كند مالك را و سپس فرمود: مالك اگر كوه بود كوهى عظيم بود و اگر سنگ بود سنگى صلب و سخت بود مرگ او اهل شام را عزيز و اهل عراق را ذليل نمود پس از اين ديگر مثل مالك را نخواهم ديد.

پى نوشت

(1). نهج البلاغه از نامه 38.

منبع

فضل الله كمپانى, على كيست؟ صفحه 405