آیه ۱۵ احقاف

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۲۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ح...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْكَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

آدمی را به نیکی کردن با پدر و مادر خود سفارش کردیم مادرش بار او را، به دشواری برداشت و به دشواری بر زمین نهاد و مدت حمل تا از شیر باز گرفتنش سی ماه است تا چون به سن جوانی رسد و به چهل سالگی در آید ، گوید: ای پروردگار من ، به من بیاموز تا شکر نعمتی که بر من و بر پدر و مادرم ارزانی داشته ای به جای آرم کاری شایسته بکنم که تو را خشنود سازدو فرزندان مرا به صلاح آور من به تو بازگشتم و از تسلیم شدگانم

شأن نزول

محمد بن یعقوب کلینى بعد از هفت واسطه از ابوخدیجه و او از امام صادق علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: وقتى که فاطمه علیهاالسلام به حسین حامله گردید. جبرئیل نزد رسول خدا‌ صلی الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله فاطمه صاحب پسرى خواهد گردید که بعدها بدست امت تو کشته خواهد شد و به همین منظور فاطمه در حین آبستن بودن و نیز هنگام زائیدن با یک ناراحتى روحى توام بوده است سپس امام صادق علیه‌السلام افزود، در دنیا مادرى یافت نشده است که هنگام زائیدن فرزند خود نگران باشد ولى فاطمه در حین زائیدن حسین یک چنین حالتی داشته است زیرا متوجه گردیده بود که فرزند دلبند وی بدست این امت کشته خواهد شد و براى همین منظور این آیه نازل گردید.(2)

چنان که بعد از پنج واسطه از ابوسلمة سالم بن مکرم و او از امام صادق علیه‌السلام این روایت نقل گردیده است.[۱]

پانویس

  1. & بقیه آیه، «أُمُّهُ کرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکرَ نِعْمَتَک الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَی وَ عَلى والِدَی وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیک وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ؛ و ما ایشان را در حق پدر و مادر سفارش کردیم که مادر (چگونه) با رنج و زحمت بار حمل کشید و باز با درد و مشقت وضع حمل نموده و سى ماه تمام مدت حمل و شیرخوارى بود تا وقتى که طفل به حد رشد رسید و آدمى چهل ساله گشت. آن‌گاه سزد که بگوید خدایا مرا بر نعمتى که به من و پدر و مادر من عطا فرمودى شکر بیاموز و به کار شایسته اى که رضا و خشنودى تو در اوست موفق بدار و فرزندان مرا صالح گردان. بار خدایا من به درگاه تو به دعا آمده ام و از تسلیم شدگان فرمان تو شدم».%
===


پیوندها