علی نقی کمره ای

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

کمره شيرازی

عزالدين علی نقی فرزند محمد هاشم طغائی کمره معروف به شيخ علی نقی کمره از مشاهير اعلام شيعه در قرن یازدهم هجری است. او زادگاهش در کمره (خمين) بوده اما به جوانی از طريق جرفادقان به اصفهان وارد گرديده و سپس عازم شيراز شد و سالها در اين شهر به تحصيلات علمی و دينی پرداخت. کمره از اکابر شاگردان سيد ماجد بود سپس مدتها در اصفهان از حضور شيخ بها نيز بهره مند شد تا به درجه اجتهاد رسيد. معظم له سالها در شيراز به منصب قضاوت و شيخ الاسلامی شيعيان فارس منصوب بود و برهه از زمان نيز به درخواست جناب خليفه سلطان به منصب قضاوت و شيخ الاسلامی پايتخت ايران منصوب گرديد. کمره در فقه و اصول و مخصوصا علم حکمت و کلام تبحر داشته است. از آثار اوست: مقاصد عاليه در حکمت و کلام، رساله در حدوث عالم، رساله در ادعيه، رساله در حرمت دخانيات، رساله در حرمت نماز جمعه، رساله در مناسک حج. حجة الاسلام کمره در رد علمای تسنن که قتل روافض را مباح می دانستند تأليفی به نام مسار الشيعه در دو جلد دارد کتاب مزبور به فارسی است و نسخه از آن بدر بار عثمانی در جواب مفتی اعظم آن دربار ارسال شد که مفيد واقع گشت. محدث نوری در خاتمه مستدرک کتاب جامعی در دو جلد به نام جامع صفوی در امامت (که در جواب نوح افندی مفتی اعظم حنفی بوده) به صاحب ترجمه نسبت می دهد. کتاب مزبور مفصل و مستدل به رشته تحرير رفته که بعد از اين کتاب چون متوجه عقايد حقه شيعيان شدند از تأليف کتابهائی امثال کتاب نوح افندی خودداری شد. حجة الاسلام کمره با استعمال دخانيات سخت مخالفت بوده و نماز جمعه را نيز با عدم شرايط زمانی ( به زمان رهبر جائر) لازم نمی دانسته است. در هر حال او در سال 1060 هجری قمری وفات نمود، ظاهرا در اصفهان مدفون باشد.

منبع:پایگاه شعائر