امامزاده ناصرالدین قم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
امامزاده ناصرالدین علی، قم

بقعه «امامزاده ناصرالدین علی (علیه‌السلام)» معروف به شاهزاده ناصر، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام)، در شهر قم خیابان طالقانی و روبروی درب شمالی مسجد امام حسن عسکری (علیه‌السلام) قرار دارد.

آن گونه که در کتب انساب آمده و روی سنگ قبر امامزاده ناصرالدّین علی(ع) نیز حکاکی شده، سلسله نسب وی چنین است: «ناصر الدین علی بن مهدی بن محمد بن حسین بن زید بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن عبدالرّحمن بن محمد البطحانی بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن مجتبی(علیه‌السلام)». این سید جلیل القدر در اواخر قرن هشتم و اوائل قرن نهم هجری می‌زیسته است.

اینکه به زبان عوام، معروف است که در این بقعه مرقد احمد بن اسحاق اشعرى قمی‌ -وکیل امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) در قم- قرار دارد، نادرست است. اما رمز انتساب این بقعه به احمد بن اسحاق در السنه و افواه عامه آن بود که چون او این مسجد (معروف به مسجد امام) را به امر امام حسن عسکری (ع) بنا نمود، این بقعه را هم جهت مدفن خویش آراسته، تا اینکه در مراجعت از سامراء در سرپل ذهاب (نزدیک اسلام‌آباد غرب) وفات یافت و همانجا به خاک سپرده شد. چون این بقعه بلا استفاده و رو به خرابى مى رفت، این بود که در عصر سلطان برکیارق امیر ایپک مدرسه اى بنانهاد و این بقعه را جزء حجرات آن مدرسه درآورد و چون «امامزاده ناصرالدین على بن مهدى بطحانى» در سال ۸۲۸ ه.ق در قم رحلت یافت، جسد او را در این بقعه که بلامانع بود بخاک سپردند.

توصیف بقعه

بقعه و بارگاه امامزاده ناصرالدین علی(ع) از آثار قرن دوازدهم هجری یا اواخر صفویه بوده که همزمان با ایوان مسجد امام حسن عسکری (علیه‌السلام) بنیان گردیده است.

این بقعه به صورت مربع مختلف الاضلاع به طول تقریبی چهار متر و عرض سه و نیم متر است؛ جدار این بقعه نیز با کاشی های فیروزه فام ساده و خشتی، کاشی کاری و آیینه کاری شده است. در وسط آن ضریح بسیار عالى که بعد از پیروزى انقلاب اسلامى ایران در سال ۱۳۷۰ ساخته شده نصب گردیده است و آیات قرآن از سوره فتح بر بالاى این ضریح مطهر مزین گشته و زیر آن اشعاری از محتشم کاشانی قلمزنى شده است. بر بالاى بقعه نیز گنبدى کوچک و دو گلدسته بدون تزیین و کاشیکارى مى باشد.

منابع