طاهر بن حسین

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (مهدی موسوی صفحهٔ تقویم: مرگ طاهر بن حسين را به طاهر بن حسین منتقل کرد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«طاهر بن حسین» از سرداران هارون الرشید و فرزندش مأمون عباسی بود و در بسیاری از جنگ‌ها به نفع عباسیان شمشیر زد و سپاهیان عباسی را به پیروزی رسانید. او در منازعه بین مأمون و امین (دو فرزند هارون الرشید) در بدست آوردن خلافت، جانب مأمون را گرفت و او را در این راه یاری داد. مأمون وی را به فرماندهی سپاه خود منصوب کرد و در رأس لشکریان زیادی از خراسان بسوی عراق گسیل داشت.

طاهر بن حسین پس از جنگ‌های زیاد بر سپاهیان امین پیروز شد و شهر بغداد و تمامی مناطق تحت سیطره وی را تصرف کرد. اما مدتی بعد از سوی امین برکنار و حسن بن سهل به جای وی به فرماندهی اعظم عراق منصوب گردید.[۱]

این سردار نام آشنای عباسی در ۲۵ جمادی الثانی سال ۲۰۷ قمری و در عصر خلافت مأمون عباسی وفات یافت. قاضی وقت بغداد یعنی یحیی بن اکثم از جانب مأمون به «رقّه» رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسین را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانید و از جانب مأمون وی را تسلیت گفت. همچنین وی را به خاطر منصوب شدن به امارت و حکومت رقه از جانب مأمون تبریک گفت.[۲]

پانویس

  1. تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۱۱۷.
  2. البدایة والنهایة (ابن کثیر)، ج ۱۰، ص ۲۶۶.

منابع

  • سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.