مرثیه جن
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
از ابعاد غيرمادى و غيربشرى شهادت امام حسين علیه السلام، گريه و نوحه و مرثيه خوانى‌فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است. رواياتى در اين باره نقل شده و كسانى هم مدعى بوده‌اند كه شعرها و نوحه‌هاى جن را به ياد عاشورا شنيده و گريسته‌اند، همچون مسور بن مخرمه. [۱]
نوحه‌هايى از قبيل اين كه: ايها القاتلون جهلا حسينا ابشروا بالعذاب والتنكيل.
يا اين شعر: ايا عين جودى و لاتجمدى و جودى على الهالك السيد فبالطف امسى صريعا فقد رزئنا الغداة بامر بدى.
و امثال اين گونه مراثى كه در كتب مقتل و روايات آمده است.[۲] شهيد مطهرى در اين باره مى‌گويد: «در «قمقام زخار»، قسمت زيادى از مراثى جنى‌ها را بصورت شعر نقل كرده است. بعيد نيست كه اين اشعار سراسر انتقاد و حنين و تحريك احساسات، از طرف علاقه‌مندان و شيعيان سروده مى‌شده است و چون از طرف حكومت وقت، تحت تعقيب قرار مى‌گرفتند لذا اشعارى كه مى‌سرودند به نام جنى منتشر مى‌كردند كه هم پى گم كرده باشند و هم مردم بهتر حفظ مى‌كردند».[۳]
البته شعرهاى مرثيه از قول جن، غير از گريه و عزادارى ملائك و انبيا و كروبيان در عزاى حسينى است كه رواياتش متفاوت است.
در بارگاه قدس كه جاى ملال نيست سرهاى قدسيان همه بر زانوى غم است جن و ملك بر آدميان نوحه مى‌كنند گويا عزاى اشرف اولاد آدم است.[۴]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
