تجلیه

«تَجلیه» در لغت به معنای روشن کردن، پیدا کردن، زدودن است و در اصطلاح، تهذیب ظاهر به سبب استعمال احکام الهی و امتثال اوامر و نواهی خداوند می باشد. یعنى خود را به اعمال دینى متجلى ساختن و به تعبیر دیگر، در قالب اعمال مذهبى متجلى شدن.

هدف از «تجلیه» آن است که انسان اعمال مذهبى را بدان صورت که شارع مقدس خواسته است، به جا آورد؛ یعنى نماز، روزه و سایر عبادات را به شیوه‌اى درست انجام دهد و به طور خلاصه دو چیز را به جدّ باید در نظر بگیرد: خلوص نیت در عبادات و حضور قلب داشتن.

منابع

• مبانى اخلاق اسلامى، مختار امينيان.
• فرهنگ معین.