ضریح
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محفظه‌اى كه روى قبر مطهر سیدالشهدا علیه السلام و امامان و امامزادگان ديگر قرار دارد.
ضريح، هم به معناى گور، قبر بى‌لحد و مغاكى است كه در ميان گور سازند براى مرده، شكاف ميان گور يا در يك جانب آن يا شكاف، هم به معناى خانه چوبين و مشبك و يا از مس و نقره و جز آن كه بر سر قبر امامى يا امامزاده سازند.[۱]
در روايات است كه «ضراح»، جايى در آسمان چهارم در برابر كعبه است، خانه‌اى براى پروردگار.[۲] در فرهنگ دينى، ضريح قبور اولياء خدا مقدس و متبرك است و آن را مى‌بوسند و كنارش به زيارت مى‌پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضريح، ظريفكاري هاى جالبى دارند. در عرف رايج ميان علاقه‌مندان سيدالشهدا علیه السلام، تعبير «ضريح شش گوشه» بار عاطفى خاصى دارد و دلها را به سوى خود جذب مى‌كند و شوق شيعه را به زيارت آن ضريح مطهر برمى‌انگيزد.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
