عبدالله بن جعفر طیار
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
همسر زينب كبرى و داماد على«ع»و پسر جعفر طيار.وى،نخستين نوزاد مسلمان درحبشه بود.در ايامى كه پدرش جعفر بن ابى طالب به حبشه هجرت كرده بود،در آن كشوربه دنيا آمد. مادرش«اسماء بنت عميس»بود.اسماء،پس از شهادت جعفر طيار در جنگ‌موته،به همسرى ابو بكر،سپس على بن ابى طالب در آمد.عبد الله بن جعفر،مورد عنايت‌خاص پيامبر اكرم بود، بويژه كه پدرش سردار بزرگ شهيد جبهه اسلام به شمار مى‌آمد.
همچنين مورد علاقه امير المؤمنين بود و ارادتى شايان به امام حسن و امام حسين«ع»
داشت.مردى سخاوتمند و اهل جود و بخشش بود.[۱] عبد الله جعفر،از جمله كسانى بود كه به سيد الشهدا نامه نوشت و از او خواست كه ازسفر به عراق منصرف شود.گر چه خود در كربلا حضور نداشت،اما دو پسرش عون ومحمد را همراه مادرشان حضرت زينب«ع»به كربلا فرستاد و اين دو فرزند،در ركاب‌سالار شهيدان روز عاشورا به شهادت رسيدند.او از اينكه نتوانسته بود در واقعه كربلاشركت كند تاسف مى‌خورد.پس از حادثه عاشورا و شهادت حسين بن على«ع»وى درمدينه به سوگ نشست و مردم براى تسليت گويى نزد او مى‌آمدند.[۲] وى در سن90 سالگى،در سال 80 هجرى در مدينه درگذشت و در بقيع به خاك سپرده شد. [۳] برخى هم درگذشت او را در شام و قبر وى را در«باب الصغير»دمشق،كنار قبر بلال مى‌دانند. [۴]
پانویس
