حارث بن قیس
«حارث بن قیس بن عُدى سهمى»، مشهور به ابن‌الغیطله[۱] (ابن‌الطلاطله)[۲] از اشراف قریش و از مستهزئان پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) بود.[۳] برخى مفسّران، آیه ۲۳ سوره جاثیه را درباره وى دانسته‌اند که به پیروى از هواى نفس خویش، هر چه را مى‌پسندید، معبود خویش قرار مى‌داد.[۴]
همچنین مقصود از «مستهزئین» در آیه ۹۵ سوره حجر، او و تنى چند از سران شرک دانسته شده که پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) را استهزاء مى‌کردند.[۵]
بر اساس نقل برخى مفسّران نیز، سوره کافرون، درباره چند تن از سران قریش، از جمله حارث بن قیس نازل شده است.[۶]
پانویس
- ↑ الکامل فى التاریخ، ج۲، ص۷۱.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۵-۶، ص۵۳۴.
- ↑ السیرة النبویه، ابن‌هشام، ج۲، ص۴۰۹؛ تاریخ یعقوبى، ج۲، ص۲۴؛ اسدالغابه، ج۱، ص۶۳۱.
- ↑ الجامع لاحکام القرآن، قرطبى، ج۱۶، ص۱۱۱.
- ↑ جامع‌البیان، ج۸، جزء۱۴، ص۹۴؛ مجمع‌البیان، ج۵-۶، ص۵۳۳-۵۳۴.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۹-۱۰، ص۸۴۰.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۰.
