مسجد صفوى
یکى از مسجدهاى قدیمى کاظمین، که در ضلح شمالی صحن حرم امام موسی کاظم علیه السلام و امام جواد علیه السلام علیهماالسلام واقع شده، مسجدى است که شاه اسماعیل صفوى آن را در ۹۲۶ ق بنیاد نهاده است و مسجد جامع الجوادین نیز به آن گفته می شود
این مسجد پس از چهار قرن، همچنان محکم و استوار است و نشان از زیبایى و استحکام معمارى عصر صفوى دارد. مسجد صفوى در وسط ضلع شمالى و متصل به رواق است و با سه در به رواق شمالى وصل مى‌شود.
در سرتاسر صحن تا دیوار مسجد صفوی کتیبه‌ای همانند کمربند قرار دارد. این کتیبه به خط ثلث بر روی کاشی‌های لاجوردی به عرض نیم متر و شامل برخی از سوره‌های قرآن است از جمله سوره جمعه، فتح، دهر، الضحی، غاشیه، که عنوان کتیبه‌نویس آن در پایان نوشته‌ها به چشم می‌خورد. سلیمان قانونی پس از تسخیر عراق و سلطه عثمانی‌ها بر بغداد، منبری زیبا از آجر و پوششی از کاشی به مسجد صفوی تقدیم کرد.
منبع
عتبات عاليات عراق، دکتر اصغر قائدان، نشر مشعر ، تهران ، ص 180.
