Aghajani/یادداشت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۰ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به آسمان که دارای برج هاست (۱)

وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ

و سوگند به روزی که [برپا شدنش را برای داوری میان مردم] وعده داده اند (۲)

وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ

و سوگند به شاهد [که پیامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛] (۳)

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ

مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.] (۴)

النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ

آن آتشی که آتش گیرانه اش فراوان و بسیار بود، (۵)

إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ

هنگامی که آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند (۶)

وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ

و آنچه را از شکنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند (۷)

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شکست ناپذیر و ستوده؛ (۸)

الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

خدایی که مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است. (۹)

إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ

کسانی که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهایتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان برای آنان است. (۱۰)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ

بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، ویژه آنان است، این است کامیابی بزرگ. (۱۱)

إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ

بی تردید به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسیار سخت است. …. (۱۲)

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ

اوست که [مخلوقات را] می آفریند، و [پس از مرگ] باز می گرداند…. (۱۳)

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است. (۱۴)

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ

صاحب عرش و ارجمند [و عالی صفات] است. …. (۱۵)

فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ

آنچه را بخواهد [بی آنکه بازدارنده ای در برابرش باشد] انجام می دهد. …. (۱۶)

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ

آیا خبر آن سپاهیان به تو رسیده است؟ (۱۷)

فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ

[سپاهیان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذیبشان به عذابی دردناک دچار شدند؛] (۱۸)

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ

[فقط آنان تکذیب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذیبی سخت ترند…. (۱۹)

وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ

و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد. (۲۰)

بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ

[چنین نیست که درباره قرآن می پندارند] بلکه آن، قرآنی باعظمت و بلند مرتبه است (۲۱)

فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ

که در لوح محفوظ است [به همین خاطر از دستبرد هر تحریف گری مصون است.] (۲۲)