Aghajani/یادداشت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۴۵ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. هنگامی که زمین را با [شدیدترین] لرزشش بلرزانند، (۱)

وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا

و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد، (۲)

وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا

و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟ (۳)

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا

آن روز است که زمین اخبار خود را می گوید؛ (۴)

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا

زیرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (۵)

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ

آن روز مردم [پس از پایان حساب] به صورت گروه های پراکنده [به سوی منزل های ابدی خود بهشت یا دوزخ] باز می گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم یافته] به آنان نشان دهند. (۶)

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ

پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند، آن نیکی را ببیند. (۷)

وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

و هرکس هموزن ذره ای بدی کند، آن بدی را ببیند. (۸)