اسحاق بن حنین
اِسْحاق‌ِ بْن‌ِ حُنِيْن، ابويعقوب اسحاق بن حنين بن اسحاق عبادي، پزشك و مترجم آثار علمى يونانى. (ربيع‌الثانی 298/دسامبر 910)
محتویات
خاندان اسحاق بن حنین
وي در يك خانواده نسطوري از قبيله عباد حيره زاده شد. اسحاق در كنار پدرش، پزشك و مترجم نامدار حنين بن اسحاق و عمه‌زاده‌اش، حبيش (ه م م) يكى از 3 دانشمند هنرور سخن‌دانى است كه شالودة مكتب حنين را بنيان نهادند و در نقل دانشهاي يونانى به جهان اسلام، برجسته‌ترين نقش را داشتند و به همت ايشان، طالبان معرفت در سرزمينهاي اسلامى با مهم‌ترين بخشهاي ميراث علمى يونانيان آشنايى يافتند. وي نزد پدر و نيز پزشكان مصر و انطاكيه دانش آموخت؛ پزشكى برجسته و مترجمى توانا شد.
ابن حنین در دستگاه حکومت
او از توجه و عنايت خلفاي عباسى، از متوكل تا مكتفى و احترام و اعتماد قاسم بن عبيدالله وزير معتضد برخوردار بود. او را در شمار نديمان مكتفى نيز شمرده و گفته‌اند كه اين خليفه در تعيين فرزندش به ولايت عهد، نظر او را خواسته و او با توجه به احكام نجوم پيش بينى كرده است كه خلافت به فرزند مكتفى نخواهد رسيد.[۱] اسحاق در آگاهى از دانشهاي يونانى و آشنايى با زبانهاي يونانى و سريانى و هنر ترجمه در رديف پدرش و در فصاحت بيان در زبان عربى از پدرش برتر بوده است.
وي با گروهى از دانشمندان كه در پيرامون متكلم شيعى حسن بن نوبخت گرد آمده بودند، رابطه داشت و بنا به قولى به اسلام گرويده بود.[۲] ترجمه‌هاي اسحاق به زبان عربى را از اغلب برگردانهاي لاتين آثار يونانى كه مستقيماً از اين زبان ترجمه شده است، به متن اصلى نزديك‌تر شناخته‌اند. از اين رو افزون بر استفاده مستقيم از متون عربى اسحاق در تهيه ترجمه‌هاي لاتين آثار دانشمندان يونان، در موارد بسياري نيز براي درك درست متون لاتين اين آثار به ويژه كتابهاي ارسطو از ترجمه‌هاي عربى اسحاق به عنوان شاهد استفاده شده است. «زندگى‌نامه...1».[۳]
شعر و ابن حنین
وي شعر نيز مى سرود و عيون الانباء ابياتى از او نقل كرده است.[۴] اسحاق در اواخر عمر دچار فلج شد.[۵] از سالهاي پايانى زندگى وي كه 3 سال نخست خلافت مقتدر را دربرمى‌گيرد، هيچ گونه آگاهى نداريم.
آثار
فعاليت اسحاق در زمينه ترجمه، عرصه بسيار گسترده‌اي را دربر مى‌گيرد. وي بيش از همه به ترجمه آثار فلسفى و به ويژه مؤلفات ارسطو و شروح آن پرداخت؛ در عين حال شماري از مهم‌ترين آثار دانشمندان يونانى در رياضيات و نجوم را نيز ترجمه كرد. تأليفاتى نيز در پزشكى و داروسازي دارد. مهم‌ترين آثار او اينهاست:
الف - از آثار ارسطو:
- 1. قاطيغورياس، يا مقولات. اسحاق اين اثر را مستقيماً از يونانى به عربى درآورد. اين ترجمه در 1846م به كوشش تسنكر2 در لايپزيگ به چاپ رسيد و بار ديگر در 1948م به كوشش عبدالرحمان بدوي در مجموعه منطق ارسطو در قاهره منتشر گرديد.[۶]
- 2. العبارة، يا باري ارمينياس. به گفته ابن نديم [۷] اسحاق ترجمة سريانى پدرش از اين اثر را به عربى درآورده است نيز[۸] در منابع ديگر گفته مى‌شود كه ترجمه اسحاق، مستقيماً از يونانى صورت گرفته است. تحقيقات نيز نشان مى‌دهد كه متن عربى اسحاق از ترجمه سريانى به اصل يونانى نزديك‌تر است.[۹] اين اثر در 1913م در[۱۰] و در 1948م به كوشش بدوي ضمن مجموعه ياد شده، انتشار يافت.
- 3. تحليل القياس، يا آنالوطيقا الاول. اسحاق بخشى از اين اثر را به سريانى درآورد. بخش ديگر را پدرش پيش از وي ترجمه كرده بود. در ترجمه عربى آن كه به قلم ثئودروس صورت گرفته، از ترجمه سريانى اسحاق بسيار استفاده شده است.[۱۱] اين كتاب در 1948م به كوشش بدوي در همان مجموعه منتشر شد.
- 4. البرهان، يا آنالوطيقا الثانى. اين اثر به قلم اسحاق از يونانى به سريانى و سپس به قلم متى بن يونس از سريانى به عربى درآمد. [۱۲] اين كتاب در 1949م به كوشش بدوي، ضمن همان مجموعه انتشار يافت.
- 5. طوبيقا، يا الجدل. اين اثر بدست اسحاق از يونانى به سريانى ترجمه شد. يحيى بن عدي آن را به عربى درآورد.[۱۳]
- 6. ريطوريقا، يا الخطابة. گفته مى‌شود كه اسحاق اين اثر را به عربى ترجمه كرده است.[۱۴] اما از اين ترجمه نشانى در دست نيست.
- 7. الكون والفساد. اين اثر توسط حنين از يونانى به سريانى و توسط اسحاق از سريانى به عربى درآمده است.[۱۵] از اين ترجمه نيز نشانى در دست نيست.
- 8. فى النفس. اسحاق اين اثر را مستقيماً به عربى درآورد.[۱۶] ترجمة اسحاق در 1950م به كوشش احمد فؤاد اهوانى و بار ديگر در 1954م به كوشش بدوي در قاهره منتشر گرديد.
- 9. السماع الطبيعى. ترجمة عربى اسحاق از اين اثر با شروح ابن سمح، ابن عدي، متى بن يونس و ابوالفرج ابن طيب در سالهاي 1964 و 1965م در قاهره منتشر شد.[۱۷]
- 10. كتاب الحروف، يا مابعد الطبيعة. اسحاق شماري از مقالات اين اثر - كه هر يك از آنها نام يكى از حروف يونانى را برخود دارد - از جمله مقالات «آلفا» و «لامبدا» را به عربى ترجمه كرده است.[۱۸] در درستى روايت ابن نديم ميان خاورشناسان اختلاف نظر وجود دارد.[۱۹] ترجمة اسحاق از مقالة «آلفا» از سوي كسانى مانند يحيى بن عدي و ابن رشد تفسير شد. اين مقاله با تفسير اين دو تن در 1346ش به فارسى نيز ترجمه و چاپ شد. همچنين بخشهايى از مقالة «لامبدا» در 1947م به كوشش بدوي در مجموعة ارسطو عندالعرب در قاهره منتشر شد.
ب - از آثار اقليدس:
از منابع چنين برمى‌آيد كه همه اين آثار مستقيماً از يونانى به عربى ترجمه شده‌اند:
- 1. اصول الهندسة. ثابت بن قره ترجمة اسحاق را ويراست[۲۰] ترجمة اصول الهندسة اقليدس به زبانهاي لاتينى و عبري از روي ترجمة عربى اسحاق صورت گرفته است. اين سخن احتمالاً درباره ترجمه‌هاي سريانى و ارمنى اين كتاب نيز صادق است. بسياري از دانشمندان مسلمان ترجمه اسحاق را شرح يا تلخيص كردند. برخى نيز تحرير ديگري از آن فراهم ساختند.[۲۱] از جمله اينها، تحرير خواجه نصيرالدين طوسى است كه در 1298ق در تهران به چاپ رسيده است.
- 2. المعطيات. ثابت بن قره ترجمة اسحاق را ويراست؛ نصيرالدين طوسى به تحرير آن پرداخت. خاورشناسان بر اهميت نسخة عربى المعطيات براي بررسى انتقادي نسخه‌هاي باقى مانده تأكيد ورزيده‌اند. اين نسخه به لاتين نيز ترجمه شده است.[۲۲] تحرير نصيرالدين طوسى از اين كتاب در 1358ق در حيدرآباد به چاپ رسيد.
- 3. المناظر. ترجمة اسحاق بدست ثابت بن قره ويراسته شد و نصيرالدين طوسى تحريري از آن تهيه كرد.[۲۳] تحرير المناظر طوسى در 1358ق در حيدرآباد انتشار يافت.
ج - از ديگر مؤلفان:
- 1. الاكر، يا الاشكال الكرية اثر منلائوس. اصل يونانى اين كتاب بدست نيامده است. ابونصر منصور بن عراق ترجمة اسحاق را شرح كرد و نصيرالدين طوسى تحريري از آن بدست داد. متن ترجمة اسحاق به عبري و لاتين نيز برگردانده شد.[۲۴]
- 2. الكرة المتحركة، اثر آوتولوكوس. ثابت بن قره ترجمة اسحاق را ويراست و نصيرالدين طوسى تحريري از آن تهيه كرد.[۲۵]تحرير طوسى در 1358ق در حيدرآباد به چاپ رسيد.
- 3. الكرة والاسطوانة، اثر ارشميدس. ثابت بن قره ترجمة اسحاق را ويراست. نصيرالدين طوسى تحريري از ترجمه اسحاق فراهم ساخت كه در 1359ق در حيدرآباد منتشر شد.[۲۶]
- 4. شرح اوطوقيوس العسقلانى لمشكلات كتاب الكرة والاسطوانة لارشميدس. نصيرالدين طوسى ترجمة اسحاق از اين اثر را بسيار ستوده است.[۲۷]
- 5. اصلاح جوامع الاسكندرانيين لشرح جالينوس لكتاب الفصول لابقراط.[۲۸]
- 6. المجسطى، اثر بطلميوس. به گفتة ابن نديم [۲۹] ترجمة اسحاق از اين اثر - كه ثابت بن قره نيز آن را ويراسته است - ترجمة خوبى نبوده است. اما اين واقعيت كه مؤلفان آثار برجسته در دانش نجوم، مانند عبدالرحمان صوفى، ابن صلاح و نصيرالدين طوسى به ترجمة اسحاق استناد كرده‌اند، نشان مى‌دهد كه سخن ابن نديم پاية درستى نداشته است.[۳۰]طوسى تحرير ديگري از اين كتاب تدوين كرده است.[۳۱]
- 7. النبات. اين اثر كه تأليف آن به ارسطو نسبت داده مى‌شد، در حقيقت شرح نيكلاي دمشقى بر يك كتاب مجعول منسوب به ارسطوست. متن اصلى اثر و نيز شرح نيكلاي دمشقى بر آن، از ميان رفته‌اند و ترجمة عربى اسحاق با ويرايش ثابت بن قره كهن‌ترين نسخه‌اي است كه از اين اثر باقى مانده است. در سدة 13م از روي نسخة عربى اسحاق، يك ترجمة لاتينى فراهم آمد. اين ترجمه انتشاري گسترده يافت و در تأليف كتابهايى در زمينة گياه شناسى مورد استفاده واقع شد. اندكى بعد همين نسخه لاتينى به يونانى ترجمه شد كه تا مدتها آن را نسخه اصلى مى‌پنداشتند. ترجمه عبري اين اثر نيز از روي ترجمه عربى اسحاق صورت گرفته است.[۳۲] متن عربى اين اثر به كوشش بدوي در 1954م، همراه كتاب فى النفس در قاهره منتشر شد.
- 8. حجج ابرقلس فى قدم العالم.
- 9. مسائل فرقليس فى الاشياء الطبيعية. متن عربى دو اثر ياد شده - كه اصل يونانى آنها از ميان رفته - در 1955م ضمن مجموعه‌اي با عنوان الافلاطونية المحدثة عندالعرب به كوشش بدوي در قاهره انتشار يافته است.
- 10. مقالة الاسكندر الافروديسى فى العقل.
- 11. مقالة الاسكندر الافروديسى فى ان الهيولى غيرالجنس. متن عربى اين مقاله و مقالة پيشين كه اصل يونانى آنها از ميان رفته، در 1972م ضمن مجموعه‌اي با عنوان شروح على ارسطو مفقودة فى اليونانية در بيروت چاپ شده است.
- 12. كتاب فى مراتب قرائة كتب جالينوس. اسحاق به خواهش بختيشوع اين اثر را به سريانى ترجمه كرد و پدرش از سريانى به عربى درآورد [۳۳] متن عربى آن در 1981م به كوشش بدوي در مجموعه‌اي با عنوان دراسات و نصوص فى الفلسفة والعلوم عندالعرب در بيروت چاپ شده است.
- 13. شرح تميستيوس بر علم الحيوان ارسطو. اين اثر شامل 19 كتاب است و اصل يونانى آن از ميان رفته است. يك نسخه خطى ترجمة عربى اسحاق از آن در تاشكند نگهداري مى‌شود.[۳۴]
د - تأليفات:
- 1. «تاريخ الاطباء والفلاسفة»، رسالة كوچكى است كه اسحاق آن را به خواهش قاسم بن عبيدالله وزير معتضد عباسى نوشته و در آن مختصري از آگاهيهاي متعارف آن روزگار را درباره تاريخ پزشكى كهن به دست داده است. وي در اين اثر از تاريخچه‌اي كه يحيى نحوي درباره پزشكان نوشته بود، استفاده كرده و به سخن خود نادرستي هاي آن را نيز زدوده است.[۳۵] اين اثر در 1955م همراه طبقات الاطباء ابن جلجل چاپ شده است.
- 3. [۳۸] يك نسخة خطى از اين اثر در كتابخانة مركز موجود است.
- 4. مقالة فى الاشياء التى تعيد الصحة والحفظ و تمنع من النسيان [۳۹] در برخى منابع از اين اثر با عنوان الرسالة الشافية فى ادوية النسيان ياد شده است. [۴۰]
- 5. الترياق. رازي در الحاوي از اين اثر نقل قول كرده است. (1/38؛ نيز نك: GAS همانجا)
- 6. الادوية الموجودة بكل مكان. (ابن ابى اصيبعه، همانجا)
- 8. [۴۳]
پانویس
- ↑ ابن‌نديم،الفهرست، ص343؛ بيهقى، تتمة صوان الحكمة، ص4-5؛ ابن‌خلكان، وفيات، ج1، ص206؛ ابن ابى اصيبعه، عيون الانباء، ج1، ص200-201؛ قفطى، تاريخ الحكماء، ص172؛ انطاكى، تذكرة اولى الالباب، ج1، ص19؛ گيوم، فلسفه و الهیات، میراث اسلام، ص251؛ مايرهوف، علم و پزشکی، میراث اسلام، ص320-316؛ سامرايى، تاريخ الطب العربى، ج1، ص459-460.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص225، 343؛ بيهقى، تتمة صوان الحكمة، ص5.
- ↑ زندگینامه، ج1، ص270-272
- ↑ عيون الانباء، عيون الانباء، ج1، ص201
- ↑ قفطى، تاريخ الحكماء، ص80.
- ↑ بدوي، مقدمه، ص11-14؛ نك: بستانى.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص309.
- ↑ نك: قفطى، تاريخ الحكماء، ص35.
- ↑ نك: «زندگى نامه»؛ vI, p275 ؛بدوي، مقدمه، ص14-15.
- ↑ لايپزيگ بدوي، مخطوطات...،ص11.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص309؛ قفطى، تاريخ الحكماء، ص36؛ بدوي، مقدمه، ص16-17.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص309؛ قفطى، تاريخ الحكماء، ص36
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص309؛ قفطى، تاريخ الحكماء، ص36
- ↑ ابن نديم،الفهرست، 310؛ قفطى، 37.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص311؛ قفطى، تاريخ الحكماء، ص41.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص311؛ بدوي، مخطوطات، ص19؛ «زندگى‌نامه»، vI, p275
- ↑ نك: بدوي، مخطوطات، ص17-18.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص312.
- ↑ اشتاين اشنايدر، Die arabischen bersetzungen aus dem Griechischen, p106.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص325.
- ↑ ابن نديم، الفهرست، ص325؛ «زندگى‌نامه»، .IV/434-444
- ↑ زندگى‌نامه، 444؛ IV/442، نيز نك: p273, V/116, .GAS, Philosophy and Theology n , Legacy of Islam
- ↑ «زندگى‌نامه»؛ IV/p442 نيز نك: V/117 .GAS, Philosophy and Theology n , Legacy of Islam
- ↑ آقابزرگ، الذريعة، ج3، ص384؛ «زندگى‌نامه»، 301-p302؛ IV,p297, V,p161-163 .GAS,Philosophy and Theology n , Legacy of Islam
- ↑ «زندگى‌نامه»،IV,p272-273,.GAS,Philosophy and Theology n , Legacy of Islam،V/p82,
- ↑ نيز نك: آقابزرگ،الذریعه، ج3، ص388.
- ↑ طوسی، تحرير الكرة والاسطوانة لارشميدس، ص2؛ نيز نك: زوتر، ص39-40.
- ↑ ابن ابى اصيبعه، 1/201؛ III/268 .(GAS,
- ↑ ص327.
- ↑ نك: كونيچ، 35 34, .22.
- ↑ آقابزرگ، 3/390؛ VI/193 .GAS,
- ↑ ميه‌لى، 164-165؛ «زندگى‌نامه»؛ X/111-112 اولمان، 71؛ بدوي، مخطوطات، 29متن.
- ↑ حنين بن اسحاق، 150.
- ↑ اولمان، 10.
- ↑ ص150.
- ↑ ابن نديم، 343.
- ↑ ابن ابى اصيبعه، 1/201.
- ↑ معرفة البول III/268) .GAS)
- ↑ ابن ابى اصيبعه، همانجا.
- ↑ نك: GAS همانجا.
- ↑ ابن نديم، 356.
- ↑ ابن ابى اصيبعه، همانجا.
- ↑ الزيج. محمد بن ابى بكر فارسى در الزيج الممتحن المظفري از اين‌اثر ياد GAS,)¢÷îüُ 171 .IV/67,
مآخذ
- آقابزرگ، الذريعة.
- ابن ابى اصيبعه، احمد، عيون الانباء، به كوشش آوگوست مولر، قاهره، 1299ق.
- ابن خلكان، وفيات.
- ابن نديم، الفهرست.
- اسحاق بن حنين، «تاريخ الاطباء والفلاسفة»، همراه طبقات الاطباء والحكماء ابن جلجل، به كوشش فؤاد سيد، قاهره، 1955م.
- انطاكى، داوود، تذكرة اولى الالباب، بيروت، المكتبة الثقافية.
- بدوي، عبدالرحمان، مخطوطات ارسطو فى العربية، قاهره، 1959م.
- همو، مقدمه بر منطق ارسطو، بيروت، 1980م.
- بستانى.
- بيهقى، على، تتمة صوان الحكمة، لاهور، 1951م.
- حنين بن اسحاق، «رسالة حنين بن اسحاق الى على بن يحيى»، دراسات و نصوص‌فى‌الفلسفة والعلوم عندالعرب، به كوشش عبدالرحمان‌بدوي، بيروت، 1981م.
- رازي، محمد بن زكريا، الحاوي، حيدرآباد دكن، 1374ق/1955م؛ سامرايى، كمال، تاريخ الطب العربى، بغداد، 1404ق.
- قفطى، على، تاريخ الحكماء، لايپزيگ، 1903م.
- ميه‌لى، آلدو، العلم عندالعرب...، ترجمة عبدالحليم نجار و محمد يوسف موسى، ليدن، 1939م.
- نصيرالدين طوسى، تحرير الكرة والاسطوانة لارشميدس، حيدرآباد دكن، 1359ق.
نيز:
Dictionary of Scientific Biography, New York, 1970-1976; GAS; Guillaum, A., X Philosophy and Theology n , Legacy of Islam, London, 1931 ; Kunitsch, P ., Der Almagest , Wiesbaden , 1974 ; Meyerhof , M., X Science and Medicine n , Legacy of Islam, London, 1931; Stein- schneider, M., Die arabischen [ bersetzungen aus dem Griechischen, Graz, 1960; Suter, H., Die Mathematiker und Astronomen der Araber und ihre Werke, Leipzig, 1900; Ullmann, M., Die Natur - und Geheimwissenschaften im Islam, Leiden, 1972.
منابع
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، جلد8، صفحه3345، مدخل "اسحاق بن حنین" از محمدعلى مولوي، در دسترس در کتابخانه مدرسه فقاهت، بازیابی: 6 آذرماه 1392.
