طاوی السّماء (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اين صفت الهى از «طوى، يطوى و طيّاً» به معناى درهم پيچاندن است و تنها يك بار در قرآن به معناى پيچاندن آسمان در قيامت آمده است:

• «يَومَ نَطوِى السَّماءَ كَطَىِّ السِّجِلِّ للکُتب...». (سوره انبياء/۱۰۴)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۶۹.