عالم لاهوت
«لاهوت» مشتق از الله و به معانی عالم غیب، عالم الهی، جهان مینوی.[۱] عالم لاهوت عالم خداوندی است که بر همه عوالم وجود مستولی است. خداوند متعال که در قرآن با نام الله آمده است، محور اصلی قرآن کریم و ادیان الهی است.[۲]
اثبات وجود خدا
در قرآن برای اثبات وجود خدا از براهین زیر استفاده شده است: برهان فطرت، برهان نظم،[۳] برهان تمانع،[۴] برهان تغییر و حرکت[۵] برهان علیت،[۶] برهان صدیقین.[۷]
صفات خداوند
به جز نام الله، خداوند دارای صفات و اوصاف متعددی است.[۸] [۹]
انواع صفات خداوند به این ترتیب است:
- صفات ثبوتی: بخشی از صفات مربوط بذات خداوند است و عین ذات او می باشد. مجموعه صفات ذاتی خداوند در ۴ صفت اصلی قابل جمع است که عبارتند از: واحد، سرمد، عالم و قادر.[۱۰] [۱۱]
- صفات سلبی: دو صفت قدّوس و سبّوح در قرآن بعنوان صفت سلبی معروف اند که مفهوم آن دو تنزیه خداوند از صفات محدود ناقص و بشری است؛ اولی تنزیه معنوی و دومی تنزیه مادی.[۱۲] [۱۳]
- صفات فعلی: بخشی از صفات مربوط به افعال خدا است. اینگونه صفات حادث و ناشی از قدرت و علم اویند. مجموعه صفات فعل خداوند در ۴ صفت اصلی قابل جمع است که عبارتند از: خالق (خلق دفعی)، رب (خلق تدریجی)، حاکم و مالک.[۱۴] [۱۵]
پانویس
- ↑ فرهنگ معین
- ↑ کتاب توحید شهید مرتضی مطهری
- ↑ ابراهیم، ۱۲ و اعراف، ۱۷۱ و فصلت، ۵۴
- ↑ انبیاء، ۲۲
- ↑ انعام، ۷۵-۷۹ و فاطر، ۱۵ و محمد، ۳۸
- ↑ طور، ۳۵
- ↑ فصلت، ۵۳
- ↑ اعراف، ۱۸۰ و حشر، ۲۲-۲۴
- ↑ دعای جوشن کبیر از مفاتیح الجنان
- ↑ اخلاص، ۱ و انبیا، ۱۰۵
- ↑ بقره، ۲۵۷
- ↑ جلد اول تفسیر موضوعی، آیت الله مکارم شیرازی
- ↑ یس، ۸۳
- ↑ یس، ۸۳
- ↑ جلد اول تفسیر موضوعی، معارف قرآن آیت الله مصباح یزدی