دعای ۳۸ صحیفه سجادیه
نسخهٔ تاریخ ۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{متن دعای صحیفه| |دعای=۳۸ |موضوع=عذرخواهی از کوتاهی در حقوق مردم |تقسیمات=ای...» ایجاد کرد)
موضوع دعا: عذرخواهی از کوتاهی در حقوق مردم
تقسیمات: این دعا در یک بخش وارد شده است.
عبارت آغاز دعا در صحیفه سجادیه:
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیهِ السَّلَامُ فِی الِاعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِیرِ فِی حُقُوقِهِمْ وَ فِی فَکاک رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ:
از دعاهاى آن حضرت است در عذرخواهى از مظالم بندگان و کوتاهى کردن در اداى حقوق آنان و در طلب آزادى خود از آتش دوزخ:
متن و ترجمه دعا:
ترجمه دعا از ترجمه صحیفه حسین انصاریان گرفته شده. برای مشاهده سایر ترجمه های دعا و شرح های آن به لینک قرار داده شده در ذیل هر بخش مراجعه کنید.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ، وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ، وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ، وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ؛
بار خدایا به پیشگاهت عذر خواهم در حق ستمدیدهای که در حضور من بر او ستم رفته و من یاریش ننمودم، و از احسانی که در حقّم شده و شکرش را بجا نیاورده ام، و از بد کنندهای که از من پوزش خواسته و عذرش را نپذیرفته ام، و از فقیری که از من حاجت خواسته و من خواست او را بر خواست خود ترجیح نداده ام، و از حقّ مؤمن حق داری که بر عهدهام مانده و آن را ادا ننمودهام و از عیب مؤمنی که بر من آشکار گشته و آن را نپوشاندهام، و از هر معصیتی که برایم پیش آمده و از آن دوری نجستم.
أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ -يَا إِلَهِي- مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ.
بار الها از همه آنها و از آنچه مانند آنهاست از حضرتت با دل آکنده از پشیمانی عذر میخواهم عذری که مرا در آینده از نظایر آنچه بر من گذشت باز دارد
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى مَا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلَّاتِ، وَ عَزْمِي عَلَى تَرْكِ مَا يَعْرِضُ لِي مِنَ السَّيِّئَاتِ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ، يَا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ.
پس بر محمد و آلش درود فرست و پشیمانیام را بر لغزشهایی که گرفتارشان شدهام و تصمیم را بر ترک گناهانی که برایم پیش آیند، توبهای قرار ده که برایم موجب عشق تو گردد، ای دوستدار توبهکنندگان.
|