سوره لیل/متن و ترجمه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو


Quran1.jpg
درباره سوره لیل (92)
آیات سوره لیل
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)



سورة الليل
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به شب هنگامی که فرو پوشد (۱)

2

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ﴿٢﴾

و به روز هنگامی که آشکار شود (۲)

3

وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ ﴿٣﴾

و به آنکه نر و ماده آفرید؛ (۳)

4

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ ﴿٤﴾

همانا تلاشتان گوناگون و پراکنده است؛ (۴)

5

فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ ﴿٥﴾

اما کسی که [ثروتش را در راه خدا] انفاق کرد و پرهیزکاری پیشه ساخت (۵)

6

وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ ﴿٦﴾

و وعده نیکوتر را [که وعده خدا نسبت به پاداش انفاق و پرهیزکاری است] باور کرد؛ (۶)

7

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٧﴾

پس به زودی او را برای راه آسانی [که انجام همه اعمال نیک به توفیق خداست] آماده می کنیم (۷)

8

وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ ﴿٨﴾

و اما کسی که [از انفاق ثروت] بخل ورزید و خود را بی نیاز نشان داد (۸)

9

وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ ﴿٩﴾

و وعده نیکوتر را تکذیب کرد، (۹)

10

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ ﴿١٠﴾

پس او را برای راه سخت و دشواری [که سلب هرگونه توفیق از اوست] آماده می کنیم، (۱۰)

11

وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ ﴿١١﴾

و هنگامی که [به چاه هلاکت و گودال گور] سقوط کند ثروتش [چیزی از عذاب خدا] را از او دفع نمی کند. (۱۱)

12

إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ ﴿١٢﴾

بی تردید هدایت کردن بر عهده ماست. (۱۲)

13

وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ ﴿١٣﴾

و به یقین دنیا و آخرت در سیطره مالکیّت ماست. (۱۳)

14

فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ ﴿١٤﴾

پس شما را از آتشی که زبانه می کشد بیم می دهم. (۱۴)

15

لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿١٥﴾

[که] جز بدبخت ترین مردم در آن در نیایند. (۱۵)

16

الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٦﴾

همان که [دین را] تکذیب کرد و از آن روی گردانید. (۱۶)

17

وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿١٧﴾

و به زودی پرهیزکارترین [مردم] را از آن دور می دارند. (۱۷)

18

الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾

همان که مال خود را انفاق می کند تا [مال] رشد و نمو کند. (۱۸)

19

وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ ﴿١٩﴾

و هیچ کس را نزد خدا حق نعمتی نیست تا این مالی که انفاق کرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد. (۱۹)

20

إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ ﴿٢٠﴾

بلکه [انفاق کننده با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق می کند] تا خشنودی پروردگار والایش را به دست آورد. (۲۰)

21

وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ ﴿٢١﴾

و [بی تردید] به زودی [در قیامت با دریافت لطف، رحمت حق و پاداش بی پایان او] خشنود خواهد شد. (۲۱)