این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
این صفت فعلى خداوند به معناى تقسیم کننده معیشت و روزى، تنها یک بار به صورت فعلى در مورد خداوند بکار رفته است:[۱] «...نَحنُ قَسَمنا بَينَهُم مَعيشَتَهُم فِى الحَيوةِ الدُّنيا...». (سوره زخرف/۳۲)
این صفت الهى به صورت اسمى در ادعیه نیز آمده است.[۲]
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى، فقط در قرآن، ج 2، ص 1136.
- ↑ دعاى جوشن كبير، بند 29.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 355.
