منطق الطیر (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۶ توسط Akbari (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مثنوی منطق الطیر یا مقامات طیور تالیف شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری در پایان قرن ششم و آغاز قرن هفتم هجری قمری است . این مثنوی از منابع عرفان اسلامی است .

منطق الطیر.jpg
نویسنده فریدالدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری
موضوع داستانهای فارسی
زبان فارسی
تعداد جلد 1

مؤلف

فريدالدين ابوحامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطّار نيشابورى (537-627ق)، يكى از شعرا و عارفان نام‌آور ايران در اواخر قرن ششم و اوايل قرن هفتم و متولد نیشابور است. آثار شيخ به دو دسته‌ى منظوم و منثور تقسيم مى‌شود. يكى از معروفترين آثار منثور عطّار، تذكر الاولياست كه در اين كتاب، عطار به معرفى 72 تن از اولياء، مشايخ و عرفاى صوفيه پرداخته است. و دیوان اشعار عطار نیز از آثار نظم به نام ایشان می باشد. رحلت این شاعر نامدار در سال 627 ق ذکر شده است.

آغاز كتاب

کتاب با مدح خداوند , پیامبر اکرم (ص) و خلفای راشدین آغاز شده است . سپس چند حکایت برای متعصبین نقل کرده است .


داستان اصلی

پس از این سرآغاز، داستان اصلی منطق الطیر آغاز شده است . عطار نیشابوری همراه با داستان اصلی , حکایات عرفانی نیز نقل کرده است . هدهد رهبر , به همراه پرندگان به سمت قاف برای دیدار سیمرغ پرواز می کند. و هفت وادی را طی می کند . در پایان هفت وادی , سی مرغ به مقصد می رسند . و در آنجاست که پرنده ی سیمرغ را نمی یابند . و پرنده ی سیمرغ قله ی قاف , وجود عرفانی همان سی مرغ است .

شروح و تصحیح‌ها

شرح استاد شفیعی کدکنی از شروح مهم بر مثنوی منطق الطیر است

منابع