آیه جمعه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه 9 سوره جمعه/ 62 را كه در آن به حكم نماز جمعه پرداخته شده، «آیه جمعه» نامیده‌اند.[۱]

در این آیه از مؤمنان خواسته شده كه هنگام اذان ظهرِ جمعه، خرید و فروش را رها كرده به سوى ذكر خدا و نماز جمعه رهسپار شوند:

مشاهده آیه در سوره

يأيهَا الَّذينَ ءَامَنوا إِذا نودِىَ لِلصّلَوة مِن يومِ الجُمعَةِ فَاسعَوا إِلى ذِكرِ اللّهِ و ذَرُوا البَيعَ ذلِكُم خَيرٌ لَكُم إِن كُنتم تَعلَمون

مشاهده آیه در سوره


در شأن نزول این آیه آمده است كه پیش از هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله به مدینه، انصار گفتند: یهودیان در هر هفته روز شنبه و ‌نصارا یكشنبه را به عبادت اختصاص داده‌اند.

براى ما هم مناسب است روزى تعیین شود تا براى عبادت اجتماع كنیم. آن‌ها «یوم العروبه» (نام روز جمعه پیش از اسلام) را براى این كار برگزیدند و نزد اسعد بن زراره اجتماع كردند. اسعد براى آنان نماز خواند و به آنان پند داد و آن روز را به دلیل اجتماعشان «جمعه» نامیدند و این آیه نازل شد.[۲]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 80‌.
  2. مجمع البیان، ج‌ 10، ص‌ 431؛ مخزن العرفان، ج‌ 13، ص‌ 305.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 380