آیه 214 بقره
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 74
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 214 سوره بقره
«أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ».[۱]
«شیخ طوسی» سدى و قتادة و سايرين از اهل تفسير گويند: كه اين آيه در روز خندق نازل شده است. هنگامى كه مسلمين در مدينه محصور شده و ترس آنها در جنگ مزبور شديد گرديد و خداوند به آنها صبر و پايدارى و وعده پيروزى داد.[۲][۳]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَالضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُاللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ؛ با اين كه پنداشتيد كه به بهشت ميرويد و هنوز بر شما (آزمايشى) كه بر پيشينيان آمده بود نيامده، به آنان رنجها و سختى ها رسيد و لرزان شدند تا اين كه پيامبر و گرويدگان به او مى گفتند: كجاست يارى خداوند، آگاه باشيد كه يارى خداوند نزديك است.
- ↑ چنان كه در تفسير عبدالرزاق نيز از قتاده روايت شده است.
- ↑ صاحبان روض الجنان و مجمع البيان بنا به نقل از عطا چنين گويند: چون رسول خدا صلی الله علیه و آله با اصحاب به مدينه مهاجرت كرده بودند در كمال فقر بسر برده و از ديار و اموال خود چشم پوشيده بودند. سپس اين آيه براى آنان نازل گرديد و نيز گويند: در غزوه احد نازل شده موقعى كه عبدالله بن ابى به اصحاب پيامبر گفته بود براى چه خود را به كشتن ميدهيد. اگر محمد پيامبر مى بود و از طرف خدا مبعوث ميشد اين طور گرفتار نمى گرديد.