آیه 25 بقره
این آیه در مدینه بر پیامبر نازل شده است[۱] و در مصحف شریف در سوره 2 و جزء یک قرار دارد.
متن و ترجمه آیه
«وَ بَشِّرِالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُواالصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ».
مژده بده (اى پيامبر) به كسانى كه گرويدند و كار نيك انجام دادند كه جايگاه آن‌ها در بهشت هائى است كه از زير (درختان) آن نهرها جارى است و هر وقتى كه از ميوه‌هاى آن به آن‌ها روزى داده شود، گويند: اين ميوه همانند آن ميوه‌هائى است كه پيش از اين (در دنيا) ما را از آن بهره و روزى داده شده بوده است و از براى آنان جفت‌هاى پاك و پاكيزه است و در آن بهشت، جاويدان خواهند زيست.
شان نزول[۲]
از ابن عباس نقل نمايند كه اين آيه درباره امام علی بن ابى‌طالب عليه‌السلام و حمزة و جعفر بن ابى‌طالب و عبيدة بن حارث بن عبدالمطلب نازل گرديده است.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 8.
- ↑ سيد هاشم بحرانى در تفسير البرهان از خاصه چنين گويد: كه مخالفين اين شأن و نزول را از ابن عباس نقل نموده اند.
منابع
محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش
فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشازرات ناصر خسرو، تهران، 1372 ش
