غسل

---

زير صفحات:

غسل

«غسل يعنى شستن و در اصطلاح شرعى، شستن تمام بدن به نحو مخصوص و به قصد قربت است.»

• اگر انسان چه در خواب و چه در بيدارى جنب شود، بايد براى خواندن نماز و انجام كارهايى كه به طهارت نياز دارد، غسل كند.

• غسل گاهى واجب است مانند غسل جنابت وگاهى مستحب، مانند غسل جمعه.

• قبل از انجام غسل بايد مانعى در بدن نباشد كه از رسيدن آب به بدن جلوگيرى نمايد.

فايده غسل

تماس آب با پوست بدن نيز علاوه بر شستشو و نظافت، فوايد زيادى دارد. از جمله اين كه تعادل از دست رفته بين اعصاب سمپاتيك و پاراسمپاتيك بدن را تجديد مى كند. حضرت رضا عليه السلام درباره علّت تشريع غسل جنابت كه يكى از اقسام غسل است مى فرمايد:

«إِنَّ الْجَنابَةَ خارِجَةٌ مِنْ كُلِّ جَسَدِهِ، فَلِذلِكَ وَجَبَ عَلَيْهِ تَطْهيرُ جَسَدِهِ كُلِّهِ»

آنچه موجب جنابت است از همه بدن خارج مى شود، از اين رو بر شخص جنب واجب است كه همه بدن خود را تطهير كند.

اولياى بزرگوار اسلام براى توجّه دادن پيروان خود به هر دو بُعد مادّى و معنوى غسل، خواندن اين دعا را به هنگام غسل كردن توصيه فرموده اند:

«أَللَّهُمَّ طَهِّرْنى وَ طَهِّرْ لى قَلْبى » (3)

خداوندا! مرا پاك كن! دلم را هم برايم پاك فرما!

پانویس

4- همان، ج 81، ص 40.