آیه جزیه
نسخهٔ تاریخ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه جزیه
به آیه 29 سوره توبه/9 «آیه جزیه» گفته‌اند.[۱] جزیه از ماده جزا به معناى مالى است كه از كافران موجود در پناه حكومت اسلامى در برابر حفظ مال و جانشان گرفته مى‌شود.[۲]
بر اساس این آیه، مسلمانان اجازه دارند با اهل كتاب به مبارزه و پیكار برخیزند تا آنان به پرداخت جزیه تن دهند:
«قَتِلوا الّذینَ لاَیُؤمِنونَ بِاللّهِ و لاَبِالیَوم الأَخِرِ و لاَیُحَرِّمونَ ما حَرّمَ اللّهُ و رَسولُهُ و لاَیَدینونَ دِینَ الحَقِّ مِن الّذینَ أُوتُوا الكِتبَ حَتّى یُعطوا الجِزیَةَ عَن یَد و هُم صَغِرون».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 379
