خاتمة الرسائل على فوائد مهمة اثنى عشرة (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۰ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (اضافه کردن رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

محمد بن حسن بن على بن محمد بن حسین، معروف به حر عاملى.(م 1104 ق)

زندگی‌نامه و اظهارنظرها:

این محدث بزرگ، در جبل عامل به دنیا آمد و در ماه مبارك رمضان به سال 1104 درگذشت. او یكى از مفاخر جهان اسلام، از معروف ترین محدثان شیعه و متخصص در علوم گوناگون است.

سید على خان (شارح صحیفه سجادیه) مى فرماید: «زبان، قدرت بیان اوصاف وى را ندارد. هر جاى زمین پا گذاشت آن را زنده كرد؛ وجودش چون باران براى زمین است. كلمات وى همچون گوهر است. هر كس بعد از ایشان آمده است، از او تجلیل و تمجید كرده است؛ عالمانى مثل افندى، مقدس اردبیلى، محدث نورى، بغدادى، زركلى و...[۱]

استادان:

پدرش، عموى خودش شیخ محمد بن على حر، جد مادرى اش شیخ عبدالسلام، شیخ على بن محمود عاملى، شیخ زین الدین بن محمد بن حسن (صاحب معالم الدین)، شیخ حسین ظهیرى، ابوعبدالله حسین بن حسن بن یونس عاملى، علامه مجلسى (صاحب بحارالانوار).

شاگردان:

شیخ محمدفاضل بن محمدمهدى مشهدى، سید نورالدین بن سید جزائرى، شیخ محمود بن عبدالسلام بحرانى و...

تألیفات:

وسائل الشیعة، هدایة الامة، اثبات الهداة، الفوائد الطوسیة، امل الآمل، الفصول فى اصول الائمة، رسالة احوال الصحابة، تنزیه المعصوم عن السهو والبیان و...

معرفى اجمالى كتاب:

كتاب در دوازده فائده منظم شده و هر فائده داراى قواعد مهم در علم رجال است؛ مثلاً در فائده اول، مشایخ شیخ صدوق را در من لایحضره الفقه مورد تحلیل و نقد قرار داده است، مى فرماید هر چه در كتاب من لایحضره الفقهاز ابان بن تقلب نقل شده من از پدرم از سعد بن عبدالله از یعقوب بن یزید از صفوان بن یحیى از ابوایوب از ابوعلى از ابان بن تقلب نقل كرده ام. ایشان مى خواهد این قاعده را بدست بدهد كه اگر من بعضى استادان را حذف كرده ام، به علت معیارى است كه در نظر من بوده است.

وضعیت نشر:

چاپ سوم این كتاب به كوشش موسسة آل البیت علیهم السلام به سال 1416 ق چاپ و منتشر شده است.

پانویس

  1. موسوعة طبقا الفقهاء، ج 12، ص 267؛ مستدرك الوسائل، ج 2، ص 77؛ هدیة العارفین، ج 2، ص 304.