انوار الملکوت فی شرح الیاقوت (کتاب)

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

علامه حلى (م 726 ق).

معرفى اجمالى كتاب:

این كتاب شرحى بر كتاب الیاقوت نوبختى است و در میان كتب علامه از شهرت بیشتر برخوردار است. علامه در سال 684 ق نوشتن این كتاب را به پایان برده است.

كتاب الیاقوت از قدیم ترین كتب كلامى شیعه است. البته نام نویسنده كتاب و عصر او به درستى روشن نیست؛ اما علامه حلى در مقدمه شرح خود نام مصنف كتاب را ابواسحاق ابراهیم بن نوبخت ذكر كرده و افندى نام او را اسماعیل بن اسحاق بن ابوسهل بن نوبخت دانسته است.

علامه در این كتاب در اغلب موارد، عقاید نوبختى را مى پذیرد و آن‌ها را تقویت مى كند و تنها در موارد معدودى با نوبختى اختلاف نظر دارد؛ مثلاً در این مسئله كه عالم ابدى نیست، دلیل نوبختى را كافى نمى داند و خود دلیل دیگرى مى آورد و یا این سخن را كه وجود را عین ماهیت مى داند، نمى پذیرد.

وضعیت نشر:

این كتاب با تحقیق و تصحیح محمد نجمى زنجانى در سال 1338 ش، از سوى دانشگاه تهران چاپ شده است.