اعتصاب غذا‌‌‌‌‌

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '-------- '''اعتصاب غذا:''' نخوردن غذا جهت اعتراض. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اعتصاب غذا:

نخوردن غذا جهت اعتراض.

از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.

اعتصاب غذا جايز است و نمى‌توان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شديد برسد يا شخص در معرض مرگ قرار گيرد. در اين صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر ديگران واجب است غذا در اختيار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.

پانویس

(1). صراط النجاة، 2/557-558؛ جواهرالكلام 36/432 و القواعد والفوائد 1/357.

منابع

جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌1، ص 565