حدیث مقبول
حديث مقبول:
از اقسام خبر واحد.
حديث مقبول - از اصطلاحات علم درايه و - حديثى است كه فقها آن را پذيرفته و به مفادش عمل كرده‌اند؛ خواه صحيح (حديث صحيح) باشد يا حسَن (حديث حسن) يا موثّق (حديث موثّق) و يا ضعيف (حديث ضعيف).
برخى، حديث مقبول را از اقسام حديث ضعيف برشمرده و گفته‌اند: حديث مقبول حديث ضعيفى است كه مشهور فقها به آن عمل كرده‌اند. بنابر تعريف نخست، حديث مقبول از اقسام مشترك بين چهار قسم اصلى حديث به شمار مى‌رود.
برخى، حديث مقبول را حديثى دانسته‌اند كه عمل به آن يا نزد همه واجب است - مانند حديثى كه قراينى قطعى بر صحت آن وجود دارد - يا نزد مشهور - مانند حديث صحيح - و يا نزد برخى، مانند حديث حسن.(1)
پانویس
(1). وصول الاخيار/99؛ نهاية الدراية (سيد حسن صدر)/ 165-166.
منابع
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد 3، صفحه 275.
