آیه قنطار

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- به آيه 20 سوره نساء/4 «آيه قنطار» گفته‌اند.<ref> كتاب البيع، ج‌ 1، ص‌ 119.</ref> قنط...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

به آيه 20 سوره نساء/4 «آيه قنطار» گفته‌اند.[۱] قنطار به معناى دارايى فراوان است.[۲] اين آيه يكى از رسوم جاهليت را تخطئه مى‌كند؛ زيرا در جاهليت رسم بر اين بود كه هرگاه شوهرى از همسرش كدورتى داشت و مى‌خواست او را طلاق دهد، بر او سخت مى‌گرفت و او را به اعمال منافى عفت متهم مى‌كرد تا زن حاضر شود مهر خويش را كه پيش‌تر دريافت كرده بود، بازگرداند و شوهر همين مال را مهر همسر دوم خود قرار مى‌داد.

آيه، اين كار را به شدت نكوهيده است[۳] و مى‌فرمايد: اگر خواستيد همسرى ديگر به جاى همسر خود ستانيد و به يكى از آنان مال فراوان داده‌ايد، چيزى از آن را پس نگيريد. آيا مى‌خواهيد آن را به بهتان و گناهى آشكار بگيريد؟:

«و‌إِن أَردتُمُ استِبدالَ زَوج مَكانَ زَوج و ءَاتَيتُم إِحدلهُنَّ قِنطارًا فَلا تَأخُذوا مِنهُ شَيئًا أتأخُذونَهُ بُهتنًا و إِثمًا مُبينًا».

در آيه بعد كه بيست و يكمين آيه همين سوره است و آيه افضاء نام گرفته،[۴] مى‌فرمايد: چگونه آن مال را مى‌گيريد و حقوق همسرانتان را پاى‌مال مى‌كنيد؛ در حالى كه شما و همسرانتان مدت‌ها در خلوت و تنهايى با يكديگر نزديكى كرده و مباشرت داشته‌ايد و آنان هنگام عقد از شما پيمانى محكم گرفته‌اند:

«و‌كَيفَ تَأخُذونَهُ وقَدأفضَى بَعضُكُم إِلى بَعض و‌أَخذنَ مِنكُم مِيثقًا غَلِيظًا». (سوره نساء/ 4،21)

پانویس

  1. كتاب البيع، ج‌ 1، ص‌ 119.
  2. روض الجنان، ج‌ 5‌، ص‌ 297.
  3. همان.
  4. كتاب البيع، ج‌ 1، ص‌ 119.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 396