آیه فىء

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 7 سوره حشر/59 را كه به موضوع فىء پرداخته است، «آيه فىء» گويند.<ref> تتمة المر...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 7 سوره حشر/59 را كه به موضوع فىء پرداخته است، «آيه فىء» گويند.[۱] فىء غنيمتى است كه بدون جنگ و درگيرى از كافران بدست مسلمانان افتد كه چنين مالى، اختيارش در دست رسول خدا صلی الله علیه و آله است؛ به خلاف غنيمتى كه با جنگ بدست مى‌آيد كه يك پنجم آن در اختيار پيامبر قرار مى‌گيرد و مابقى آن متعلق به جنگ‌جويان است:

«مَا أَفاءَ اللّهُ عَلى رَسولِه مِن أَهلِ القُرى فَلِلّهِ ولِلرَّسولِ ولِذِى القُربى واليَتَـمى والمَسكِينِ و ابنِ السّبِيلِ كَى لاَ‌يَكونَ دُولةً بَينَ الأَغنِياءِ مِنكُم‌...».

بر ‌اساس‌ اين آيه، شش مورد مصرف (خداوند، پيغمبر صلى الله عليه و آله، ذوى القربى، يتيمان، مسكينان و در ‌راه‌ماندگان) براى فىء ذكر شده است.

ابن ‌عباس مى‌گويد: اين آيه درباره دارايى‌هاى «اهل قرى» فرود آمد و اهل قرى بنى نظير و بنى ‌قريظه بودند كه در مدينه مى‌زيستند و اهل ‌فدك كه در سه ميلى مدينه بودند و اهل خيبر و روستاهاى مدينه و ينبع كه خداوند اختيار دارايى‌هاى آنان را به رسول خدا صلی الله علیه و آله سپرد تا هر گونه خواست، در آن حكم كند. عده‌اى اعتراض كردند كه چرا اين دارايى‌ها را تقسيم نمى‌كند. در پاسخ آن‌ها اين آيه نازل شد.

پانویس

  1. تتمة المراجعات، ص 70.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 395